ช่อง YouTube ที่เชื่อมโยงชาวอินเดียและชาวปากีสถานซึ่งถูกแบ่งแยกโดยพาร์ติชันปี 1947 มีผู้ติดตามหลายแสนคนจากทั้งสองประเทศ
Nasir Dhillon วัย 38 ปี เริ่มต้น Punjabi Lehar ในปี 2016 กับเพื่อนคนหนึ่ง ตั้งแต่นั้นมา เขากล่าวว่าช่องนี้ช่วยให้ผู้คนหลายร้อยคนได้กลับมาพบกับคนที่พวกเขารัก ซึ่งมักจะแทบจะข้ามพรมแดน
เมื่ออังกฤษออกจากอินเดียในปี 2490 พวกเขาแบ่งดินแดนออกเป็นสองประเทศอิสระ – อินเดียและปากีสถาน การแบ่งแยกเป็นเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจอย่างลึกซึ้งซึ่งก่อให้เกิดคลื่นความรุนแรงทางศาสนา ผู้คนประมาณ 12 ล้านคนกลายเป็นผู้ลี้ภัยและมีผู้เสียชีวิตระหว่าง 500,000 ถึงหนึ่งล้านคน
ประเทศเพื่อนบ้านมีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด ซึ่งทำให้ชาวอินเดียและปากีสถานเดินทางข้ามพรมแดนได้ยาก
ทำไมบริติชอินเดียถึงถูกแบ่งแยกเมื่อ 75 ปีก่อน?
Mr Dhillon ซึ่งเป็นมุสลิม กล่าวว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจให้เริ่มต้น Punjabi Lehar เนื่องจากประสบการณ์การแบ่งแยกครอบครัวของเขาเอง ปู่และพ่อของเขาได้ย้ายจากเมืองอมฤตสาร์ไปยังปากีสถานในรัฐปัญจาบของอินเดีย
“พวกเขามีชีวิตที่ดีในปากีสถาน แต่ก็ปรารถนาที่จะกลับไปที่หมู่บ้านของพวกเขาในอัมริตซาร์อยู่เสมอ” เขากล่าว
แต่พวกเขาเสียชีวิตก่อนที่ความปรารถนานั้นจะสำเร็จ บางสิ่งที่นายดิลลอนยังคงรู้สึกผิดอยู่
ปัญจาบ เลฮาร์ ตกเป็นข่าวพาดหัวข่าวในอินเดียเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2565 เมื่อวิดีโอการพบปะกันทางอารมณ์ระหว่างพี่น้องสองคนหลังจาก 74 ปีกลายเป็นไวรัล ซิกกาข่านหนึ่งในพี่น้องยังคงอยู่ในอินเดียกับแม่ของพวกเขาในขณะที่พี่ชายอีกคนหนึ่งคือซาดิกข่านจบลงที่ปากีสถานกับพ่อของพวกเขาหลังจากแยกทางกัน
พวกเขาพบกันหลังจากที่ชายคนหนึ่งจากหมู่บ้านของซิกกาข่านเห็นคำอุทธรณ์ของซาดิกผ่านวิดีโอที่โพสต์บนปัญจาบลีฮาร์
“ไม่มีคุณธรรมใดยิ่งใหญ่ไปกว่าการได้กลับมาพบกับคนที่รักอีกครั้ง” ดิลลอนกล่าว
ก่อนเริ่มช่อง คุณ Dhillon มักจะไปเยี่ยม Nankana Sahib ซึ่งเป็นบ้านเกิดของ Guru Nanak ผู้ก่อตั้งศาสนาซิกข์ ที่นี่เขากลายเป็นเพื่อนกับ Bhupinder Singh Lovely ชาวซิกข์ของปากีสถาน ซึ่งต่อมาได้ร่วมก่อตั้ง Punjabi Lehar กับเขา
ที่ Nankana Sahib คุณ Dhillon และ Mr Lovely ได้พบกับหลายคนที่สมาชิกในครอบครัวหายตัวไประหว่างการแบ่งแยก
“ในตอนแรก เราไม่มีกลยุทธ์จริงๆ เราจะจดรายละเอียดของคนที่กำลังมองหาสมาชิกในครอบครัวและโพสต์พวกเขาในบัญชีโซเชียลมีเดียของเรา” เขากล่าว
สิ่งนี้นำไปสู่การกลับมาพบกันอีกครั้งที่ประสบความสำเร็จ โดยวิดีโอดังกล่าวได้รับการยกย่องและได้รับความสนใจจากโซเชียลมีเดีย
นั่นเป็นวิธีที่พวกเขาตัดสินใจสร้างช่อง YouTube สำหรับเชื่อมต่อผู้คนโดยแยกจากกันโดยเฉพาะ
ขณะนี้ช่องมีผู้ติดตามมากกว่า 600,000 คน นายดิลลอนกล่าวว่าพวกเขาได้รับการร้องขอจากผู้คนในอินเดียและปากีสถานให้ตามหาสมาชิกในครอบครัวที่สูญหาย
“ผู้คนยังมาหาเราเพื่อค้นหาบ้านบรรพบุรุษหรือกุร์ดวารา (สถานที่สักการะของชาวซิกข์)” เขากล่าว
Punjabi Lehar ไม่มีทีม แต่ขณะนี้ Mr Dhillon และ Mr Lovely ได้สร้างเครือข่ายผู้ติดต่อและนักเคลื่อนไหวในทั้งสองประเทศ ซึ่งช่วยให้พวกเขาติดตามผู้คน
แม้ว่าการพบปะเสมือนจริงจะยังง่ายกว่า แต่พวกเขาสามารถจัดการประชุมทางกายภาพได้มากขึ้นหลังจากที่ทางเดิน Kartarpur Sahib ถูกเปิดตัวทั้งสองด้านของชายแดนในปี 2019 ทางเดินนี้เป็นทางผ่านปลอดวีซ่าที่อนุญาตให้ผู้แสวงบุญชาวอินเดียเยี่ยมชม Kartarpur Sahib Gurdwara – ที่พำนักแห่งสุดท้ายของ Guru Nanak – ในปากีสถาน
คุณ Dhillon เชื่อว่าพิธีเปิดทางเดินเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับผู้ที่พลัดพรากจากคนที่พวกเขารักระหว่างการแบ่งแยก
“คนจำนวนมากที่กำลังมองหาสมาชิกในครอบครัวที่แยกจากกันอยู่ในวัยเจ็ดสิบแล้ว พวกเขาหมดหวังที่จะพบพวกเขา แต่ทางเดินคาร์ตาร์ปูร์ทำให้การกลับมาพบกันอีกครั้งเป็นไปได้” เขากล่าว พี่น้องข่านยังพบกันที่นั่นในเดือนมกราคม
นายดิลลอนกล่าวว่าการกลับมารวมตัวกันของผู้คนเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่าและน่าพึงพอใจ
“ฉันได้ยินจากผู้อาวุโสของฉันว่าผู้คนได้รับการจดจำจากมรดกที่พวกเขาทิ้งไว้เบื้องหลัง ฉันทำเพื่อเห็นแก่ผู้อาวุโสของฉัน เพื่อการไถ่ถอนของฉันและเพื่อพวกเขา” เขากล่าว
แต่ตัวนายดิลลอนเองก็มีความปรารถนาอย่างหนึ่งที่เขารอคอยที่จะบรรลุผล นั่นคือได้ไปเยี่ยมชมหมู่บ้านในอมฤตสาร์ที่ปู่ของเขารักมาก เขาเคยยื่นขอวีซ่าหนึ่งครั้ง แต่คำขอของเขาถูกปฏิเสธ
“ฉันยังไม่ยอมแพ้ ฉันยังคงหวังว่าสักวันฉันจะไปที่นั่นได้”